In het eerste jaar van mijn studie hadden we tutorbijeenkomsten. De eerste bijeenkomst begon onze tutor met de vraag wat wij van het principe "netwerken" vonden. Ze vertelde dat er vroeger een vieze smaak aan zat, dat het voor corpsballen was en hielenlikkerij. Mijn studiegroepje dacht daar wel anders over, het was goed en je kon er je voordeel mee doen. Het was iets om je kring uit te breiden en het hoefde niet per se slijmerig te zijn, het was juist slim. Ik had er toen, als 18-jarige, nog niet echt over nagedacht, maar was het hier wel mee eens, al had ik ook wel een beetje het beeld van die corpsbal in mijn hoofd, die via al zijn corpsvriendjes gelijk directeur wordt van een bedrijf zonder enige werk-ervaring.
Vandaag dacht ik opeens weer terug aan dit gesprek. Waarschijnlijk omdat ik via Twitter een aantal leuke haakopdrachten heb gekregen waar ik leuke dingen voor terug krijg. Opeens bedacht ik me, dat netwerken geen vies woord is. Netwerken is slim, dingen gaan makkelijker als je mensen kent.
Nu vind ik het nog steeds niet eerlijk als je wordt aangenomen omdat je toevallig bij dezelfde vereniging hebt gezeten, maar als jij bij iemand onderzoek hebt gedaan en die gene heeft gezien wat voor potentie jij hebt, dan is er niets mis mee als je daar je voordeel mee doet!
Ik denk al 13 jaar
4 weken geleden
0 reacties:
Een reactie posten